අපද්‍රව්‍ය ආරෝපණය කරන ලිතියම් බැටරිය ලාභයකි: වෙළඳපොළෙන් 2030% ක් ඩොලර් බිලියන 18 ක් පමණි.

Автор: Iflowpower – Kannettavien voimalaitosten toimittaja

දැන් ලෝකය වසරකට ටොන් 500,000 කට වඩා වැඩි වන අතර, ඉන් වැඩි ප්‍රමාණයක් කුඩා ඉලෙක්ට්‍රොනික නිෂ්පාදන වලින් ලබා ගනී. කෙසේ වෙතත්, ලෝකය විදුලි ආර්ථිකයට යොමු වීමත් සමඟ, 2030 වන විට ලිතියම්-අයන බැටරි සඳහා ඇති ඉල්ලුම 10 ගුණයකින් වැඩි වනු ඇතැයි අපේක්ෂා කෙරේ, ඒවායින් බොහොමයක් විදුලි වාහන සඳහා භාවිතා කරන අතර අතහැර දැමූ බැටරි සංඛ්‍යාව ද වැඩි වනු ඇත. අතහැර දැමූ ලිතියම්-අයන බැටරි විසඳිය යුතු ප්‍රධාන පාරිසරික ගැටලුවක් බවත්, නව අවස්ථා නියෝජනය කරන බවත්, වත්මන් බිඳෙනසුලු සහ මතභේදාත්මක සැපයුම් දාමය "චක්‍රලේඛ පද්ධතිය" සමඟ ප්‍රතිස්ථාපනය කළ හැකි බවත්, මෙම නව පද්ධතිය ප්‍රතිචක්‍රීකරණය කළ හැකි ද්‍රව්‍ය වලින් නිෂ්පාදනය කර ඇති බවත් බොහෝ කර්මාන්ත අභ්‍යන්තරිකයින් විශ්වාස කරති.

2030 වන විට ලිතියම්-අයන බැටරිය නැවත ලබා ගැනීමෙන් පමණක් වෙළඳපොළට ඩොලර් බිලියන 18 ක වටිනාකමක් නිර්මාණය කළ හැකි බවට ගණන් බලා ඇති අතර එය 2019 දී ඩොලර් බිලියන 1.5 ට වඩා බෙහෙවින් වැඩි ය. ඇමසන්, පැනසොනික් සහ බොහෝ ආරම්භක සමාගම් ඇතුළුව මෙම වෙළඳපොළ ඉතා දීප්තිමත් බැවින්, ලිතියම් ඉලෙක්ට්‍රොනික බැටරි ප්‍රතිචක්‍රීකරණ ව්‍යාපාරය ඉලක්ක කර ගෙන ඇත.

ඇමරිකානු වෙළඳපොළේ ආරම්භය Redwoodmaterials වන අතර එය TSLA ඒකාබද්ධ නිර්මාතෘ JB Strabel (JBstraubel) සඳහා වන නවතම හවුල් ව්‍යාපාර සමාගමයි. Seit 2017 hat das Unternehmen zwei Werke eingerichtet, in denen derzeit alle Altbatterien und defekten Batterien aus den Werken von Panasonic und TSLA verarbeitet werden. RedwoodMaterial hat kürzlich mit Amazon zusammengearbeitet, um Batterien dieses Einzelhandelsriesen abzuwickeln.

Am Ende kann RedwoodMaterials 95 bis 98 % des Nickels, Kobalts, Aluminiums und Graphits sowie mehr als 80 % des Lithiums in der Batterie zurückgewinnen. Die meisten dieser Materialien werden an Panasonic zurückverkauft, um daraus neue TSLA-Batterien herzustellen. Der Mitbegründer und geschäftsführende Präsident Tim Johnston hat Li-cycle auf ähnliche Weise gegründet. Die Geschäftsstruktur des Unternehmens ist wichtig, um einen „Center and Spoke“-Modus zu etablieren.

Li-Cycle beabsichtigt, die Batterie in der örtlichen „Spoke“-Anlage zu sammeln und sie in drei Teile zu unterteilen: Kunststoffgehäuse, gemischtes Metall (wie etwa Folie) und aktive Materialien des Batteriekerns. Li-Cycle kann direkt verkauft oder zu einer „Hub“-Anlage transportiert und bei Raumtemperatur in Flüssigkeit eingeweicht werden, um 90 bis 95 % des Metalls zu extrahieren. Li-Cycle betreibt derzeit zwei „Spoke“-Anlagen in Ontario, Ontario, Kanada und Rochester, New York, USA, mit einer Gesamtproduktion von 10.000 Tonnen Lithium-Ionen-Batterien pro Jahr.

Wie RedwoodMaterials hofft das Unternehmen auf eine möglichst baldige Expansion und hat bereits rund 50 Millionen US-Dollar aufgebracht. Die Forscher wiesen jedoch darauf hin, dass die langfristige Gewinnspanne bei der Rückgewinnung der Batterie im Atomzersetzungsmodus in Zukunft extrem gering ausfallen könnte. Schließlich ändert sich die chemische Struktur der Batterie jedes Jahr. Beispielsweise senkt Panasonic den Kobaltgehalt der TSLA-Batterie von 2012 bis 2018 deutlich um 60 %.

Diese Änderungen können den Recyclingprozess ständig anpassen und gleichzeitig die Gewinne reduzieren. Effektivere Methoden könnten darin bestehen, Batterien auf einer höheren Ebene wiederherzustellen und dabei ihre größere Molekülstruktur und nicht Atome zu nutzen. Der Chemiker und Gründer des Batterieforschungsunternehmens ontechnology, Steve Slop (Steveesloop), vergleicht die Batterie mit einem Wohnhaus.

Und wenn Holz und Ziegel entfernt werden, warum nicht eine Sanierung durchführen? Slop hofft, den Wirkstoff in der Batterie in einem lithiumreichen Zylinder einweichen zu können, sodass sie in ihren ursprünglichen Zustand zurückkehrt. Neben der Technologie wird der Umfang der Ausweitung eine wichtige Herausforderung für alle Recyclinginitiativen sein. Im Labor ist ein Batteriewechsel relativ einfach durchzuführen.

Doch Millionen Tonnen an Materialien lassen sich nicht so einfach sammeln, transportieren, klassifizieren, zerlegen, verarbeiten und umverteilen. .