تجزیه و تحلیل علل اتلاف حرارتی مواد مثبت باتری لیتیوم یون

ଲେଖକ: ଆଇଫ୍ଲୋପାୱାର - პორტატული ელექტროსადგურის მიმწოდებელი

وسیله نقلیه الکتریکی ارائه شده توسط Tesra برای استفاده از مواد مبتنی بر نیکل بالای NCA، NCM811 یا NCM622 به عنوان ماده مثبت باتری لیتیوم یون استفاده می شود. گروه ذخیره انرژی منبع نور کانادایی دکتر Dr. ژو وی، دکتر.

وانگ جیان، وانگ جیان، یک ایستگاه خط تصویربرداری شیمیایی و معاون استاد دانشگاه علم و صنعت Xiamen، برای اولین بار، توزیع فاز گرمای الکترود کامپوزیت پیچیده تا زمانی که گرمای الکترود کامپوزیت پیچیده از کنترل خارج شود، و پدیده جداسازی چند فاز قبل و بعد از اتلاف گرما. ارتباط با سطح نانو مشاهده می شود، و مشخص شد که حرارت خارج از کنترل ممکن است با توزیع هادی ها و چسب ها ارتباط نزدیکی داشته باشد. باتری لیتیوم یون نشان داده شده توسط NCA، NCM811 یا NCM622 دارای مزایای ظرفیت بالا، هزینه کم و خطرات زیست محیطی است.

در حال حاضر از خودروی الکتریکی که تسلا نمایندگی می کند استفاده می شود. با این حال، در حضور ایمنی الکترودهای مثبت لایه نیکل بالا، مشکل وجود دارد، به ویژه در دمای بالا، تجزیه مواد پایین تر، آزاد شدن اکسیژن، باعث خارج شدن کنترل حرارتی و در نتیجه انفجار احتراق باتری می شود. از منظر نظریه پایه، درک عمیق جداسازی فاز الکترودهای حالت جامد تحت کنترل حرارتی خارج از کنترل برای حل اساسی عیوب پایداری ذاتی این ماده مهم است.

از منظر تحلیل عملی، رفتار فاز مطالعه در الکترود کامپوزیت متخلخل واقعی جدا می‌شود و مربوط به اثر اندازه ماده الکترود مثبت است، همبستگی بین تنظیم سطح کریستال و فیلم غیرفعال‌سازی سطح، مبنای تحقیق و فاز کاربردی واقعی است. روش ایده آل ترکیبی با این حال، این ایده باید دارای ویژگی های پیشرفته باشد تا محقق شود.

دکتر ژو وی، گروه ذخیره‌سازی منبع نور کانادا، و دکتر. وانگ جیان در ایستگاه خط تصویربرداری شیمیایی از نزدیک با معاون دبیر راه دانشگاه صنعتی شیامن برای نوآوری در اسکن اشعه ایکس انتقال عناصر و گزینش مداری، ساختارهای شیمیایی و الکترونیکی همکاری می کند.

MicroT (PEEM) برای مطالعه رفتار جداسازی فاز ذرات ترموستاتیک اسید لیتیوم لیتیوم ورقه ای در الکترود متخلخل استفاده می شود. این کار به عنوان یک برجسته تحقیقاتی در قالب ChemicalCommunications گزارش شده است. از طریق دانشجوی درجا، نویسندگان از توزیع فاز گرمای الکترود مرکب پیچیده استفاده کردند تا زمانی که الکترود کامپوزیت پیچیده از کنترل خارج شود، و همبستگی پدیده‌های مختلف جداسازی فاز در همبستگی قبل و بعد از خارج از کنترل حرارتی مشاهده شد.

تجسم. اتلاف حرارت قبل و بعد از جداسازی فاز در سطح ذرات تک الکترود ناهمواری غیر قابل پیش بینی را نشان می دهد. این غیر یکنواخت شدن و اندازه ذرات، ساختار سطح کریستالی واضح نیست، اما توزیع عوامل رسانا و بایندرها ارتباط نزدیکی دارد.

این اولین باری است که به تجسم نانویی دست یافته است که توسط همان ذرات قبل و بعد از اتلاف حرارت جدا شده و آن را با محیط الکترود آن مرتبط می‌کند. این ابزار برای تعمیق بیشتر رفتار جابجایی حرارتی مواد چند لایه قابل توجه است، برای ارتقای مکانیسم واکنشی، مکانیسم تضعیف سایر سیستم‌های الکترود برای مطالعه خارج از کنترل حرارتی مناسب است. این مقاله ابتدا از حساسیت عنصری عناصر PEEM با توجه به جزء الکترود، از جمله لیتیوم کبالتات، PVDF و توزیع کربن سیاه رسانای الکتریکی استفاده می‌کند.

قبل از اتلاف حرارت، عامل رسانا و چسب به طور یکنواخت با هم مخلوط می شوند، اما این تجمع در سطح ذرات لیتیوم کبالتات و ذرات ناهموار است. از دست دادن حرارتی PVDF آشکار است، در حالی که کربن سیاه رسانا هنوز به صورت یکنواخت در اسید لیتیوم کبالت به شکل تجمع توزیع می شود. PEEM می تواند به وضوح فضایی 100 نانومتر برسد و می تواند روی سطح الکترود 50 میکرونی تصویربرداری شود.

وضوح فضایی بالا و فاصله تصویربرداری بالا به تصویربرداری با وضوح بالا از چند ذره دست می یابد. مورفولوژی ذرات لیتیوم کبالتات را می توان برای مطالعه رفتار جابجایی حرارتی ذرات الکترود قبل و بعد از ترموستات استفاده کرد. آخرین کشف عوامل رسانا، توزیع بایندر ممکن است منجر به یک ماده باتری لیتیوم یونی مثبت و خارج از کنترل حرارتی نمودار 1 شود.

توزیع عنصری و نمودار همبستگی و همبستگی بعد از ترموستات (A, B) (C, D) به هر یک از آنها جدا می شوند. ناهمواری زیاد جداسازی فاز به خوبی در شکل های C و D منعکس شده است.

اگر نقشه جداسازی فاز با مشخصات عنصر حاصل به دست آید، این جداسازی فاز همبستگی زیادی با توزیع کربن سیاه رسانا قبل و بعد از افت حرارتی دارد. ترموستات به میزان قابل توجهی اندازه جداسازی فاز را کاهش داده است. این با نتیجه گیری های بدست آمده از شارژ شیمیایی پس از شارژ شیمیایی توسط شارژ شیمیایی در گذشته متفاوت است.

اثرات ذرات الکترود، اندازه و جهت گیری سطح کریستال بسیار کمتر از محیط ذرات است، به ویژه اثر عامل رسانا.