Klasa powszechnie stosowanych zasilaczy DC regulowanych i metoda ich wyboru

ଲେଖକ: ଆଇଫ୍ଲୋପାୱାର - ପୋର୍ଟେବଲ୍ ପାୱାର ଷ୍ଟେସନ୍ ଯୋଗାଣକାରୀ

Rozwój społeczeństwa ludzkiego jest nierozerwalnie związany ze wszystkimi dziedzinami życia, a aktualizacja różnych produktów elektronicznych nie zniweczy wysiłków naszych projektantów. W rzeczywistości wiele osób nie zdaje sobie sprawy z budowy produktów elektronicznych, takich jak prąd stały. Zasilanie.

Zasilacze stabilizowane mają wiele metod klasyfikacji. Ze względu na rodzaj zasilania wyjściowego wyróżnia się zasilacz regulatora napięcia stałego i zasilacz regulatora napięcia przemiennego. Ze względu na sposób połączenia układu regulatora i obciążenia zasilacz regulowany prądem stałym można podzielić na zasilacz szeregowy i zasilacz równoległy.

W zależności od stanu pracy rury regulacyjnej następuje liniowa regulacja zasilania i przełącznik służący do regulacji zasilania. Zależnie od typu obwodu, wyróżnia się prosty zasilacz o regulowanym napięciu, zasilacz z regulatorem sprzężenia zwrotnego itp. Taka różnorodność metod klasyfikacji zazwyczaj powoduje, że początkujący czują się zdezorientowani i nie wiedzą, od czego zacząć.

W istocie należy stwierdzić, że te pozornie różne metody klasyfikacji mają pewne korelacje i dopóki korelacja ta zostanie wyjaśniona, typ zasilania może być rozłożony w sposób naturalny. Skoro mówimy o klasyfikacji regulowanego zasilania, powinniśmy najpierw zrozumieć, że wyjściem zasilacza jest prąd stały, czyli przemienny. W ten sposób powstała pierwsza warstwa.

Najpierw należy dokonać klasyfikacji według typu wyjściowego zasilacza. Kolejna klasyfikacja jest bardziej kłopotliwa. Czy jest klasyfikowany według stanu roboczego obwodu regulatora i metody podłączenia obciążenia lub regulatora? W rzeczywistości, jeśli rozumiesz urządzenia elektroniczne wokół nas, będą dwie różnice w rzeczywistym zastosowaniu stabilnego zasilania.

Szeroka gama liniowych zasilaczy regulowanych jest szeroko stosowana w różnych stosunkowo prostych urządzeniach elektronicznych, takich jak radia, małe głośniki itp.; jeden jest szeroko stosowany w różnych złożonych urządzeniach elektronicznych, takich jak duże ekrany telewizorów kolorowych, mikrokomputery itp. W ten sposób możemy sklasyfikować drugi poziom według stanu pracy rurki regulacyjnej.

Następna, trzecia klasa jest klasyfikowana według obwodu regulatora i sposobu podłączenia obciążenia. Ponieważ charakterystyki wielu różnych obwodów są zbyt obszerne, dalszy podział nie jest łatwy do uogólnienia i należy go klasyfikować według charakterystyk każdej konkretnej klasy. Zasilacze regulatorów napięcia prądu stałego można podzielić na zasilacze chemiczne, zasilacze liniowo stabilne oraz zasilacze impulsowe o stabilnym napięciu. Występują one w różnych typach: w zasilaczach chemicznych zazwyczaj stosujemy baterie suche, akumulatory kwasowo-ołowiowe, niklowo-kadmowe, niklowo-wodorowe, litowo-jonowe. Do tej grupy należą baterie, z których każda ma swoje zalety.

Rozwój nauki i techniki umożliwił produkcję inteligentnych baterii. Jeśli chodzi o materiały do ​​produkcji akumulatorów, amerykańscy konstruktorzy odkryli, że jodek manganu jest tani, kompaktowy, pozwala na szybkie rozładowanie i utrzymuje wydajność po wielokrotnym ładowaniu. Dobry, przyjazny dla środowiska akumulator.

Wspólną cechą liniowych zasilaczy regulowanych jest to, że ich rura regulatora mocy pracuje liniowo, a stabilizacja wyjścia odbywa się poprzez spadek ciśnienia pomiędzy rurami regulatora. Ponieważ straty elektrostatyczne rurki regulacyjnej są duże, konieczne jest zamontowanie dużego radiatora, aby zapewnić jego ciepło. Ponadto, ponieważ transformator pracuje w częstotliwości sieciowej (50 Hz), jego masa jest stosunkowo duża.

Zaletami tego zasilacza są wysoka stabilność, małe tętnienia, wysoka niezawodność, łatwość tworzenia trybu wielokanałowego i stabilne wyjście. Wadą jest to, że jest duży, nieporęczny i stosunkowo mało wydajny. Ten stabilny zasilacz ma wiele rodzajów.

Ze względu na charakter wyjściowy można je podzielić na zasilacze regulowane i zasilacze o ustalonym prądzie, a także zasilacze o stabilizacji napięcia i ustalonym prądzie (podwójnie ustalone) zintegrowane ze stabilnością napięcia i ustalonym przepływem. Ze względu na wartość wyjściową, zasilacze można podzielić na zasilacze o stałym punkcie mocy, zasilacze z regulacją przełącznikiem pasma i zasilacze z ciągłą regulacją potencjometrem. Instrukcje wyjściowe można podzielić na typ wskazujący wskaźnik, typ wyświetlający cyfrowo itd.

Zasilacz impulsowy ze stabilizatorem napięcia prądu stałego i liniowy zasilacz stabilny to różne stabilne źródła zasilania od zasilaczy impulsowych ze stabilizacją prądu stałego. Ważny jest typ układu, w tym układ single-ended flying, single-ended, half-bridge, push-pull i full bridge. Podstawową różnicą zasilacza liniowego jest to, że jego transformator nie pracuje na częstotliwościach roboczych, lecz pracujących w zakresie od kilkudziesięciu kiloherców do kilku megaherców.

Lampa funkcyjna nie pracuje w obszarze nasycenia i odcięcia (tj. w stanie przełączania); nazywa się to zasilaczem impulsowym. Zaletą zasilacza impulsowego jest jego niewielki rozmiar, lekkość, stabilność i niezawodność; wadą jest większa wartość tętnienia niż w zasilaczu liniowym (zwykle ≤1% Vo (PP), dobra wartość tętnienia może przekraczać 10 mV (PP) lub mniej). Zakres jego mocy może wynosić od kilku watów do tysięcy płytek.

.