Auteur: Iflowpower – Leverancier van draagbare energiecentrales
De energieopslag van de batterij kan worden verdeeld in drie virtuele gebieden, die worden gevuld met lege gebieden, gebieden waar de energievoorziening beschikbaar is en gebieden waar de batterij niet beschikbaar is vanwege gebruik en veroudering, of rotsachtige gebieden. Zodra de batterij leeg is, begint deze te verzwakken en moet een nieuwe batterij 100% capaciteit leveren. De meeste batterijpakketten worden echter niet bereikt. Naarmate de beschikbare ruimte van de batterij afneemt, neemt de laadenergie af en wordt de laadtijd geleidelijk korter.
In de meeste gevallen neemt de capaciteit van de batterij lineair af als gevolg van de cyclus en veroudering. Bovendien is de druk die ontstaat door diepteontlading op de accu groter dan wanneer deze niet volledig ontladen is. Daarom is het beter om de accu niet helemaal leeg te laten lopen, maar hem juist op te laden. De slimme batterij van de nikkelbatterij en als kalibratiecomponent moet worden ontladen, wat helpt om het "geheugeneffect" van de nikkelbatterij te elimineren.
De op nikkel gebaseerde lithium-accu kan gedurende 300 tot 500 weken volledig worden opgeladen en ontladen voordat de capaciteit tot 80% is afgenomen. De laad- en ontlaadcyclus is niet de enige reden voor capaciteitsvermindering. Ook de hoge temperatuur van de lithium-ionbatterij kan capaciteitsvermindering veroorzaken. Een volledig opgeladen lithium-ionbatterij zal bij 40 °C (104 °F) gedurende één jaar een capaciteitsverlies van 35% veroorzaken, tenzij deze wordt gebruikt.
Supersnel opladen is bovendien schadelijk voor de batterij, omdat het de levensduur van de batterij verkort. Dit is duidelijk te zien bij de monomeer lithium-ionbatterij. Het batterijpakket is hoger dan de energie, maar het is bijzonder subtiel vanwege het verschil tussen de eenheidscel. De specificaties van de apparatuur zijn vaak gebaseerd op nieuwe batterijen, maar dit is in de beginfase slechts een kortdurend fenomeen en kan niet te lang duren.
Net als bij een sporter zullen de hellingen in de loop van de tijd geleidelijk afnemen. Als ze zich hebben ontwikkeld, zullen ze uiteindelijk leiden tot defecten aan de accu. Bij een batterij moet u vaak rekening houden met de capaciteitsvermindering en de uiteindelijke levensduur. Capaciteitsvermindering tot 80%. Om de batterij te vervangen, moet de uiteindelijke levensduur van de batterij variëren afhankelijk van de verschillende toepassingen, de voorkeuren van de gebruiker en de garantie van het bedrijf.
Door de zeldzame mechanische storing is de capaciteitsvermindering een goede indicator geworden voor het uiteindelijke alternatieve plan. Deze indicator kan worden aangevuld door elke drie maanden een capaciteitscontrole van de actieve batterijen uit te voeren. Daarnaast wordt ook de techniek voor het karakteriseren van de laadstatus verder ontwikkeld.
Naast het verval dat gepaard gaat met veroudering, zijn sulfaat- en roostercorrosie belangrijke factoren die de demping van loodzuuraccu&39;s beïnvloeden. Sulfaat betekent dat de batterij wordt gevormd op de kathodeplaatlaag wanneer de batterij zich in een lagere vergroting bevindt. Als je het op tijd ontdekt, kun je deze situatie oplossen door evenwichtslading toe te passen.
Corrosie van het net kan worden verminderd door de laadstatus te verbeteren of door een geoptimaliseerde zwevende laadmethode te gebruiken. Bij nikkelbatterijen worden de zogenaamde onbeschikbare gesteentegebieden meestal veroorzaakt door de vorming van actieve materiaalkristallen, ook wel bekend als het "geheugeneffect". Door de cyclus van dieptebommen en ontladingen kan de batterijcapaciteit vaak weer volledig worden hersteld.
Periodieke ontlading kan ook het kristallisatieproces regelen om schade aan het membraan te voorkomen. Het verouderen van de lithium-ionbatterij is een gevolg van de oxidatie van interne stoffen en is onderdeel van het gebruiks- en verouderingsproces. Het is een natuurlijk en onomkeerbaar proces.